ایران آرشیتکت مربوط به ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تاکنون دارد،
نمونه های شاخصی که در پهنه ی وسیعی از سوریه تا شمال هند و مرزهای چین گسترده شده است.
تنوع ساختمان های ایرانی از آن جمله اند خانه های روستایی تا چایخانه ها، و پاویون ها تا سازه های اعجاب انگیزی که در دنیا نظیر آن ها نیست.
بدون نوآوری های ناگهانی و علی رغم آسیب های ناشی از ات مکرر و شوک های فرهنگی،
این سبک به طور شاخصی از سایر کشورهای مسلمان متمایز شده است.
فضایل ایران آرشیتکت عبارت است از فرم و مقیاس؛ خلاقیت سازه ای به خصوص در ساخت گنبد و طاق؛ نبوغ در دکور و طراحی فضای داخلی.
[caption id="attachment_126" align="aligncenter" width="300"] معماری ایرانی[/caption]
ایران شاهد ظهور برخی از زیباترین آثار برتر معماری ایرانی یا
تخت جمشید.
سی و سه پل.
میدان نقش جهان .
عالی قاپو.
مسجد جامع اصفهان.
مسجد شیخ لطف الله.
گنبد کاووس.
باغ فین کاشان.
چهل ستون.
خانه بروجردی ها.
مدرسه چهارباغ.
ورودی های مشخص.
عدم تقارن در نماها.
تغییر در تقسیم بندی دهانه ها در نما.
توجه به بنای نبش تقاطع ها.
استفاده از قوس ها نه برای کاربرد سازه ای, بلکه غالبا تزیینات و ترکیب کلی بنا.
افزایش طبقات در بناهای تجاری و مسی.
استفاده فراوان از آجر.
استفاده از عناصر فرنگی نظیر سرستون ها، نقوش هندسی غربی، مجسمه های تزیینی و یا نقوش و عناصر معماری ایرانی قبل و بعد از اسلام.
[caption id="attachment_127" align="aligncenter" width="300"] ایران آرشیتکت[/caption]
در سبک شناسی معماری ایرانی این شیوه ها عبارتند از؛
۱- شیوه معماری باستانی ایران(قبل از اسلام).
۲- شیوه
۳- شیوه معماری اروپایی قبل از مدرنیسم (و غالبا نئوکلاسی سیسم).
۴- شیوه معماری بین المللی.
۵- شیوه معماری مدرنیسم .
۶- شیوه معماری التقاطی( ترکیبی از دو و حتی سه شیوه).