1.سانتیگو کالاتراوا

[caption id="attachment_4660" align="aligncenter" width="150"] آرشیتکت[/caption]

کالاتراوا یکی از مشهورترین مهندسین آرشیتکت معاصر است که در سال ۱۹۵۱ میلادی در اطراف شهر والنسیا اسپانیا متولد شده است.

او در والنسیا تحصیلات معماری خود را در مدرسه هنر و معماری به پابان رساند

و پس از آن به موسسه فنی فدرال سوییس رفت و پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه

تحت عنوان «چین خوردگی قاب‌های سه بعدی» به جرگه معماران پیوست.

موزهٔ علوم و هنر شهر والنسیا در اسپانیا، تالار موسیقی تنریفه در جزیره اسپانیایی تنریفه،

موزه هنر میلواکی در ویسکانسین آمریکا و برج پیچنده در مالمو سوئد مهمترین آثار این آرشیتکت هستند.

2.رنزو پیانو

[caption id="attachment_4658" align="aligncenter" width="150"] آرشیتکت[/caption]

رنزو پیانو در سال ۱۹۳۷ در جنووا ایتالیا چشم به جهان گشود و تحصیلات خود را در دانشکده معماری فلورانس آغاز کرد

و  در سال ۱۹۶۴ با پایان نامه‌ای در مورد «ساختمان‌های عربی در قسمتهای داخلی لیگوریا» فارق‌التحصیل شد.

او در دهه ۷۰ میلادی برای طراحی مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو با ریچارد راجرز همکاری داشت.

ساختمانهای اداری B&B italia در نووه دراته کومو، مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو در پاریس،

ولت‌اشتادهاوس در کلن آلمان، ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند و ساختمان آکادمی علوم ایالت کالیفرنیا

در سانفرانسیکو آمریکا از مهمترین آثار تکمیل شده این مهندس هستند.

3.نورمن رابرت فاستر.

فاستر در یک خانواده کارگری در شهر منچستر انگلیس زاده شد.

وقتی تنها ۱۶ سال داشت مرسه را ترک کرد و بهخدمت نیروی هوایی پادشاهی درآمد.

مشهورترین اثار او طرح گنبد مجلس ملی آلمان در برلین و بنای مشهور به «خیارشور» در لندن هستند.

ورشگاه نیوکمپ، مرکز تجارت جهانی (ساختمان شماره ۲)، فروگاه بین‌امللی کویت و

ساختمان پارلمان آلمان دیگر آثار مهم این آرشیتکت انگلیسی است.

3.فرانک گری

فرانک گری در سال ۱۹۲۹ میلادی در یک خانواده یهودی در شهر تورنتو کانادا به دنیا آمد.

او در وجانی به آمریک مهاجرت کرد و در دانشگاه جنوب کالیفرنیا به تحصیل در رشته معماری پرداخت.

سال ۱۹۵۶ در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشتهٔ برنامه‌ریزی شهری پرداخت و هم‌زمان در دفتر ویکتور گروئن مشغول به کار شد. او اکنون شهروند ایالات متحده و ساکن لس آنجلس است.

مهمترین آثار گری گالری هنر انتاریو در تورنتو، خانه رقصان در پراگ، جمهوری چک و تالار کنسرت والت دیسنی اشاره کرد.